Analyse 'Cathedral of Brasília'

Inleiding
In 1959 ontworp Oscar Niemeyer de 'Cathedral of Brasilia', hij was toen 52 jaar oud. De Carthedral neemt de vorm van een hyperboloïde aan, en bestaat uit 16 betonnen pilaren waar tussen glas is aangebracht. Het gebouw heeft een circelvormige plattegrond, en heeft een diameter van 70 meter onderaan. De betonnen elementen wegen ongeveer 90 ton per stuk.
















Inspiratie
Oscar Niemeyer is geïnspireerd door de Cathedral 'Liverpool Metropolitan Cathedral, te Liverpool in Engeland. Deze Cathedral heeft ook een circelvormige plattegrond, en bestaat uit een aantal lijnvormige elementen die naar boven wijzen; een radiale organisatie. Het verschil met deze Cathedral is dat deze meer gesloten is.

'Cathedral of Brasilia'
Oscar Niemeyer heeft met de 'Cathedral of Brasilia' ook gebruik gemaakt van lijnvormige elementen, die gevormd zijn naar een parabool, en vormen met elkaar een hyperboloïde. Deze 'boomrang-achtige' elementen verwijzen naar twee handen die gericht zijn naar de hemel. De elementen zijn allemaal identiek aan elkaar, en zijn radiaal georganiseerd.

Tussen de 'boomrang-achtige' elementen is gekleurd glas aangebracht. Dit geeft een indrukwekkend beeld binnen in het gebouw, maar ook in het donker buiten het gebouw. Je komt het gebouw binnen via een min of meer ondergrondse ingang - erg donker - wat enorm contrasteert met de gigantische hoeveelheid licht binnen.

De ruimte binnen in het gebouw is circelvormige, en volledig open ingedeeld. Rondom zijn er ingangen gemaakt naar de binnenruimte, en eventuele andere ruimtes, te denken aan toiletten en opbergruimten of stilteruimten.

Je komt de binnenruimte achterin binnen, waarbij je recht tegen de verhoging aan kijkt voor in het gebouw. De zitplaatsen zijn ook allemaal gericht naar de verhoging. Er is verder niet een direct aan te wijzen oriëntatie van de indeling, zoals in de historische kerken het oosten een belangrijke oriëntatie is.

Pas in 1970 is de Cathedral ingewijd, en in gebruik genomen.

KLIK HIER!!!! - Panorama van het interieur!

Over Oscar Niemeyer

Een van de belangrijkste modernisten in de architectuur, is de Braziliaanse architect Oscar Niemeyer. Hoewel hij misschien evenveel bekritiseerd als geprezen werd, heeft Niemeyer behoorlijk wat faam weten te maken.
Zijn gebouwen bestonden veel uit gewapend beton en Niemeyer werd beschouwd als pionier daarin. Deze architect werd soms eerder beeldhouwer genoemd dan architect.
Hij is geboren in Rio de Janeiro, in het jaar 1907. Hij is daarmee 102 jaar oud, en de oudste architect ter wereld. Hij bouwt namelijk nog steeds.

Gek genoeg, is hij lang niet altijd zo ambitieus geweest, zoals aan zijn gebouwen te zien is. Sterker nog, hij was tot zijn 21ste een zorgeloze levensgenieter. Op die leeftijd ronde hij ook (eindelijk) zijn middelbare school af. En op diezelfde leeftijd trouwde hij met een Italiaanse vrouw. Het duurde niet lang, voordat hij een gevoel van verantwoordelijkheid over zich heen kreeg. En met een dochtertje erbij, moest hij een goed inkomen zien te verwerven. Hij besloot om verder te studeren.
Terwijl hij werkte op zijn vaders grafisch bureau, studeerde hij Architectuur.
In 1934, op zijn 27ste rondde hij zij studie op de School of Fine Arts in Rio. Hij was ingenieur geworden in de architectuur.
Hij slaagde erin om bij het architectenbureau van Lucio Costa (een befaamd Braziliaanse architect) te werken. Daar, in 1945, nam hij de titel architect op zich. Hij had al enkele werken weten neer te zetten, zoals het Ministerie van Onderwijs en Gezondheid in Rio de Janeiro (1937), het Braziliaanse Paviljoen in New York (1939) en het Pampulha project (1940).

[Pampulha Project, Brazilië]

Andere belangrijke werken zijn:
- het hoofdkwartier van de Verenigde Naties, New York (1947)
- Parque Ibirapuera, São Paulo – park met paviljoenen (1951)
- Casa das Canoas, Rio de Janeiro (1952)
- Museum of Modern Arts, Caracas (1955)
- Kathedraal van Brasilia, Brasilia (1958)
- Space, Le Havre, Frankrijk (1972)
- MAC, Rio de Janeiro (1996)

In 1964 was er een staatsgreep in Brazilië, waarbij militairen de macht overnamen. Er ontstond een dicatatuur. Oscar keerde toen net terug van een reis in Israël. Het land was totaal veranderd en de architect had moeite om zich aan te passen. Zijn projecten werden geweigerd, zijn tijdschrift werd stopgezet en zijn klanten verdwenen. Hij nam ontslag bij de Universiteit van Brasilia uit protest. Uiteindelijk vestigde hij zich in Parijs, waar hij een nieuwe fase in zijn leven en werk begon. Langzaam kreeg hij weer klanten, over heel Europa.

Toen de dictatuur in zijn geboorteland aan het afbreken was en een vorm van liberaliteit ontstond, keerde hij terug. Dit typeerde hij als de laatste fase van zijn leven. Hij heeft in de jaren tachtig enkele belangrijke bouwwerken neergezet, zoals: het Juscelino Kubitschek Memorial, het Sambódormo, het Panteão de Pátria en het Latijns Amerika Memorial.

In 1996 werd het belangrijke MAC (Museu de Arte Contemporânea) gebouwd, op zijn 89 jarige leeftijd. In 2003 ontwierp hij een kunstgalerie in London. Datzelfde jaar werd een complex geopend ter ere van zijn werk. Het Mueu Oscar Niemeyer is gevestigd in Paraná, Brazilië.

[Museu de Arte Contemporânea, oftewel: Museum van Moderne Kunsten, te Niterói]

Afgelopen jaar (2009), verbleef Niemeyer in een ziekenhuis, vanwege galstenen en een darmtumor.

Hij heeft inmiddels zijn werk weer hervat, en werkt aan een reeks gebouwen in Niteroi.